සල්ලි වෙනුවෙන්ද ජීවත් වෙන්නෙ?

එක්තරා මධ්‍යම පන්තික පවුලක මව පියා සහ කුඩා පුතෙකු විය. මේ දරුවාගේ පියා දවසම වෙහෙසෙන්නේ තම රැකියාවය. එනිසා තම දරුවා ගැන සොය බලන්න වෙලාවක් නැති තරම්ය , වරක් එම දරුවා ඔහෙගෙන් "තාත්තෙ අපි පොඩ්ඩක් සෙල්ලම් කරමුද?" යනුවෙන් විමසූ විට ඔහුගේ පිළිතුර වූයේ, "අනේ පුතේ ඔයා ඔහොම කිව්වට පැයක් වැඩ පාඩු උනොත් මට රු. 100ක අලාභයක් වෙනවා, පුතා තනියම සෙල්ලම් කරන්න" . ඒත් පියාගෙන් ලැබිය යුතු ආදර සෙනෙහස නොමැති දරුවා එය ලබාගැනීමට උපක්‍රමයක් සොයයි.ඔහුට අදහසක් පහළ විය. තම මව වෙතට ගිය ඔහු, "අම්මෙ මට රු. 50ක් දෙනවද පොඩි වැඩකට..." යනුවෙන් පවසා මවගෙන් රු. 50ක් ඉල්ලා ගත්තේය, මෙලෙසින් ඔහු පියාගෙන්ද රු. 50ක් ඉල්ලා ගත්තේය. ඉතින් මේ දරුවා රු. 100ක් එකතු කරගෙන එය පියා වෙත දිගු කර මෙසේ පැවසීය, "තාත්තේ, තාත්තේ මෙතන රු. 100ක් තියෙනවා, දැන්වත් එනවද මාත් එක්ක පැයක් සෙල්ලම් කරන්න?". මෙය ඇසූ පියාට සියල්ල වැටහුණි, තමා මුදල් පසුපස හඹාගියත් පවුල් ජීවිතයෙන් තමා බලාපොරොත්තු වූ සතුට මුදල් නිසා විනාශකරගෙන ඇත. පුතාගේ ක්‍රියාව නිසා මෙසේ විස්මයට පත්වූ පියා රු.100 මිළ කළ නොහැකි දරු සෙනෙහස වෙනුවෙන් දරුවාගේ අවශ්‍යතාව ඉටු කලේය. දරුවාගේ උපායද සාර්ථක විය. 

මේ ගැන කියවෙන කවියක් තියෙනවා Robert Frost මහත්මා ලියපු, ඔහු පවසන්නේද මෙයයි.

I have wished a bird would fly away,
And not sing by my house all day;

Have clapped my hands at him from the door
When it seemed as if I could bear no more.

The fault must partly have been in me.
The bird was not to blame for his key.

And of course there must be something wrong
In wanting to silence any song.

මෙම කවියා නිවසේ සිටින විට නිවස අසළ ගසක සිටි කුරුල්ලෙකුගේ කෑ ගැසීම දරාගැනීම නොහැකිවන ඔහු එම කුරුල්ලාව පන්නා දමයි, පසුව එසේ කුරුල්ලාව පැන්නීම ගැන පසුතැවිලි වෙනවා.අවසානයේදි ඔහු වරද පිළිගන්නවා. වරද කුමක්වත් නොවේ, එම කවියා සංකේතවත් කරන්නේ මුදල් පසුපස හඹා යන සමාජයයි, කුරුල්ලා යනු ජීවිතේ විඳිය යුතු සුන්දරත්වයයි. නමුත් සමාජය විසින් තමාට මුදල් පිළිබඳ ඇති තණ්හාව නිසා එම ජීවිතේ ඇති සුන්දරත්වය බාධාවක් ලෙස තකා, එය පන්නා දමයි. එනිසා (there must be something wrong) එම වරද නැති කරගත යුතු වේ.
මෙය හුදෙක් ජීවිතය ගැන ඉගෙනගන්නා මාවතේ මා හට අසන්නට ලැබුණු අදහස් බිඳක් ලෝකයා වෙත පැවසීමකි.