ආලෝකයේ වේගය

බහුතරයක් සිතන්නේ ආලෝකය පැයට සැතපුම් බිලියන 671ක් ගමන් කරන බවයි. හැබැයි ඉතින් Traffic එක අහු උනොත් නම් ඕක අඩු වෙනවා. අපේ සූර්යග්‍රහ මණ්ඩලය ගැන කිව්වොත් මෙය තවත් වෙනස් මුහුණුවරක් ගන්නවා.

චන්ද්‍රයාගේ සිට පෘථිවියට රේඩියෝ තරංගයක් පැමිණීමට තත්පර 1.3ක් ගන්නවා. ඕස්ට්‍රේලියාවේ සිට ඇමෙරිකාට තිබෙන දුර තරම් විසි ගුණයක දුරක්.

ඇපලෝ අභ්‍යවකාශ වැඩසටහනේදී මෙය පොඩි ගැටලුවක් වුණා මොකද අභ්‍යවකාශගාමීන්ගෙන් අසන යමකට පිළිතුර ලබාගැනීමට අමතර කාලයක් බලාසිටීමට සිදුවූ නිසා.

අඟහරු පෘථිවියට ආසනන්ව තිබෙන විට එහි සිට ආලෝකය පෘථිවිය පැමිණෙන්නට මිනිත්තු 3ක් යනවා. ඉතින් අඟහරු වල ඉන්න කෙනෙක්ගෙන යමක් ඇසුවොත් පිළිතුර එන්න මිනිත්තු 6ක් ඉන්න වෙනවා.

කොහොමද එහෙනම් අර  යවපු රෝවර් යානයෙන් එහෙ තිබ්බ පින්තූරයක් මෙහාට එද්දි?

මිනිස් දෑතින් නිමවූ පෘථිවියේ සිට වැඩිම දුරක් ගමන් කළ වොයේජර් 1 යානය මීට වසර 29කට පෙර අභ්යවකාශ ගත කොට ඇත. ඉතින් ඒක මේ වෙද්දි කොච්චරක් දුර ගිහින්ද කිව්වොත් අපි ඒකට තරංගයක් යවන්න පැය 14ක් යනවා.

දැනට අපට ආසන්නයෙන්ම ඇති තාරකාවට (සූර්යා හැරුණු කොට) ගමන් කිරීමට ආලෝක වර්ශ 4 1/2 ක් යන අතර අපගේ චක්‍රාටය වටා ගමන් කිරීමට ආලෝකයේ වේගයෙන් වසර 100,000ක් ගත වේ.

සම්පූර්ණ විශ්වය හරහා ගමන් කිරීමට වසර බිලියන 100ක් පමණ ගත වේ. ආලෝකයේ වේගය හිතන තරම් වේගවත් නැහැ. 

ඉතින් අද ලිපියත් අයින්ස්ටයින් මහතාගේ සාපේක්ශ්තාවාදයේ කරුණකින් අවසන් කරන්නම්.

අපි ආලෝකයේ වේගයෙන් අපට ආසන්නම තාරකාවට ගමන් කළා යැයි සිතමු. අපිට එය තත්පර කිහිපයක් ගතවූවා යැයි තේරෙයි, නමුත් ආපසු පෘථිවියට පැමිණෙන විට ඔබ වසර 9ක් වයසට ගොස්ය.